4 wrzesień 2008

Muzyka relaksacyjna
Nagrywałem ostatnio materiał do nowej płyty z muzyką relaksacyjną. Będzie miała ona tytuł "Wyciszenie" i ukaże się prawdopodobnie pod koniec tego roku. 
Część nagrań robiliśmy z Sebastianem Stachurskim, który grał na gitarze także na płycie "Tajemna droga Szambali". Sebastian jest bardzo dobrym gitarzystą, zdolnym pianistą i wybitnym wokalistą. Interesuje się także relaksacją, medytacją i rozwojem osobistym - często przychodził na moje zajęcia Qi Gongu.
Zastosowaliśmy bardzo nowoczesny procesor gitarowy (tzn. specjalne urządzenie barwowe, które podpina się do gitary), co w połączeniu z medytacyjną energią - dało dobry efekt.


W moim życiu składało się tak, że skupienie na dźwięku zawsze mi pomagało - dużo dawało psychicznie i wspierało mój rozwój umysłowo-duchowy. 
Napisałem kiedyś artykuł, w którym przedstawiłem medytacyjne aspekty dźwięku: Medytacja dźwięku.
Przystępując do pracy nad sobą istotnym wprowadzającym elementem jest nauczenie się lepszego skupienia na jednym punkcie - na jednej rzeczy. Tym wybranym punktem może być punkt lub zdjęcie na ścianie, oddech, wizualizacja, czytana książka, czy właśnie bezstronne  śledzenie dobiegających dźwięków.
Takim ćwiczeniem skupienia na dźwiękach może być relaksowanie się przy relaksującej melodii, czy też bezstronne obserwowanie odgłosów padających kropel deszczu itd.
Istotne jest, że nasza uwaga bezstronnie nakierowana jest "tylko na ten obiekt" - słyszymy bardzo wyraźnie i uważnie wszystkie dźwięki, ale ani ich nie przyciągamy, ani nie odpychamy; nie oceniamy ich, lecz jesteśmy bezstronni, pełni "świeżej" uwagi.


Obecnie jako materiały audio nagrywam zarówno instrukcje i teksty mówione, jak i samą muzykę relaksacyjną
(długo już zajmuję się muzyką - bo w sumie to od dziecka. Kiedyś nawet grałem przez chwilę rocka i komponowałem piosenki rockowe i balladowe. Jednak muzykę traktuje jako dopełnienie).
Niektórzy wolą mówione instrukcje do relaksacji, inni samą czystą muzykę. 
Bardzo mnie cieszą pozytywne opinie o płycie Profesjonalny Relaks - że pomaga tak wielu osobom. W sumie - o to chodzi w naszym życiu, by dotykać głębszych warstw siebie, by wchodzić w harmonijny kontakt z innymi; 
dzięki relaksacji i medytacji - uczymy się czerpać nową energię z bardziej niewyczerpanych poziomów - z jednej strony równoważymy swój układ autonomiczny oraz świadomość z podświadomością, a z drugiej strony - stopniowo czujemy dostęp do Oceanu kosmicznej energii.


Ostatnio zamieściłem w sklepie internetowym (plików mp3) "Spojrzenie" moją relaksacyjną kompozycję "Pomiędzy jawą a snem" (zobacz: Między jawą a snem ). 
Miło mi było, gdy właściciel tego sklepu tak skomentował to nagranie:
"Kosmicznie piękne, nowe nagranie relaksacyjne Rafała Seremeta.
Zamykam oczy i odpływam przy tych dźwiękach od razu w cudowny świat miłości i wyciszenia. 
Rafał Seremet ma w sobie to "coś" i tworzy muzykę ponadczasową - nazywam ją kosmiczną".

Nie przywiązuję się do tej opinii, bo opinie zawsze mogą się zmieniać 
- ale brzmi bardzo sympatycznie :-)

 
27 sierpień 2008

Aktywność i obserwacja
Można by zapytać jaka jest recepta na stosunkowo spełnione życie - życie, z którego bylibyśmy zadowoleni, w którym nie czulibyśmy się wypompowani z energii i przytłoczeni warunkami zewnętrznymi, a nasze relacje z innymi byłyby harmonijne i ogólnie pozytywne?
Gdybym miał dać komuś taką receptę, to być może sformułowałbym ją jako: "równowaga pomiędzy 'aktywnością' i 'obserwacją'" - inaczej: równowaga pomiędzy działaniem i obserwacją siebie, pomiędzy aktywnym i statycznym aspektem świadomości.

Zazwyczaj większość ludzi czuje się zmuszonych, by być w życiu aktywnym i by wykonywać wiele aktywności. Np. ktoś musi intensywnie uczyć się do egzaminów, lub też ktoś wstaje wcześnie rano do pracy (a w międzyczasie musiał w nocy wstawać do płaczącego dziecka), a jak wróci "z roboty", to trzeba będzie sporo rzeczy zrobić w domu (np. skręcanie nowo-zakupionych mebli itd.).
Okazji do bycia bardzo aktywnym jest bardzo wiele - być może ma to związek z naszą karierą, a może właśnie z małymi dochodami (trzeba dorabiać), lub też może ma to związek z jakąś ważną życiową pasją, hobby, lub jeszcze innymi okolicznościami.
 
Warto jednak to wszystko dopełnić patrzeniem na swoje życie także w pryzmacie 'obserwacji samego siebie'. Życie jest po to, abyśmy się rozwijali i byśmy się czegoś istotnego poprzez nie uczyli - abyśmy odkrywali swoją wewnętrzną mądrość i dojrzałość.


W zasadzie aktywności, jakie w życiu wykonujemy, nie muszą być aż takim problemem - jeżeli potrafimy je łączyć z nastawieniem zawierającym w sobie nutkę samo-obserwacji. 
Przypomina to dwie strony monety - np. polskie monety mają z jednej strony "orła", a z drugiej "reszkę".

Aby nasz umysł był w równowadze, oraz by w swoim życiu odczuwać jakąś harmonię i pełnię - potrzebujemy jednocześnie mieć orła i reszkę, czyli potrzebujemy mieć nastawienie zarówno aktywne, jak i obserwujące. Wygląda to tak, że kiedy coś robisz, to jedną nogą jesteś całkowicie w tym działaniu, a drugą nogą jesteś w swojej świadomości, która to wszystko obserwuje i bezstronnie zauważa.
Taka właśnie jest specyfika naszej świadomości, że kiedy do naszego działania dodamy obserwację, to wtedy poczujemy się spokojni i wolni, poczujemy się bardziej dojrzali i wewnętrznie pełni. 
W praktyce nie oznacza to bynajmniej gorszej jakości działania - przeciwnie: jest w nim wtedy mniej chaosu, a więcej orientacji, celowości i efektywności.


To trochę tak, jak ze słuchaniem dźwięków - na tle ciszy dźwięk słychać znacznie wyraźniej, niż na tle hałasu. 
Gdybyśmy np. słuchali nastrojowej kompozycji w przeraźliwym huku, to niezbyt dokładnie byśmy usłyszeli przekaz utworu. Cisza i dźwięk - dopełniają się, podobnie jak działanie i obserwacja. 
Działanie ma sens i odpowiednią jakość, jeśli przenika się z obserwacją (z nastawieniem umysłu, by nasza świadomość to wszystko zauważała). Wtedy działanie przynosi lepszy rezultat i większą satysfakcję. Brak obserwacji jest trochę jak uśpienie - robimy coś, ale jakoś tak "tępo" :-)


Skoro jesteśmy przy "ciszy", to niedawno skomponowałem muzykę "Dotknięcie ciszy" - zamieściłem ją w sklepie Spojrzenie (tzn. tutaj: Dotyk światła ). Jest to jakaś muzyczna ekspresja wejścia w stan kontaktu ze swoim wnętrzem i wewnętrznej równowagi pomiędzy aktywnością i obserwacją.
 
  
 

14 sierpień 2008

Wypoczynek i praca
Właśnie spędziłem z Gosią dwa tygodnie w górach. Średnio chodziliśmy po Tarach około 9-10 godzin dziennie. Zaliczyłem nawet Świnicę, więc na przyszłość zostały jeszcze Rysy. 
Chociaż całe to chodzenie po górach nie tyle miało charakter wyczynowy, co raczej rekreacyjno kontemplacyjny: ładne widoki, doskonale czyste powietrze, magiczny szmer górskich strumieni i cudowny, przenikający wszystko zapach żywicy. 
Tatry mają mnóstwo iglaków (gównie świerki i kosodrzewina) dlatego pod tym względem przewyższają Bieszczady, które pachną ziołami i drzewami liściastymi. 

W sumie to Świnica nie jest moim najwyższym szczytem, bo najwyższe wzniesienie, gdzie byłem, to Fudżi Jama w Japonii, nazywana inaczej Fużi-san (3776 m). Fudżi-jama to wygasły krater wulkanu (średnica około 600m), na który można wchodzić tylko 2 miesiące w lecie, bo przez 10 miesięcy jest oblodzony. traktuje się go jako wulkan aktywny - z niewielkim prawdopodobieństwem erupcji. Jest on Świętą Góra szintoizmu.
Jest wyższy do Tatr, ale nie tak malowniczy w zdobywaniu, bo od około 2500 metrów składa się gównie z sproszkowanej lawy - w praktyce daje to wrażenie spacerowania po księżycu.

Trzeba powiedzieć że takie dwutygodniowe spacerowanie po Tatrach jest interesującą formą medytacji - bo daje ogromnego kopa energetycznego; działa na organizm mocno witalizująco, bardzo zauważalnie podnosząc kondycję, wydolność mięśni, krążenia i oddychania. 
W efekcie pojawia się przyjemne poczucie wewnętrznego światła.

Wiele osób po wypoczynku odczuwa pewien ból powrotu do pracy i codzienności. Moim ideałem jest zatarcie granicy pomiędzy przyjemnością, a pracą. Stosuję się tutaj do maksymy Zen: 
"kiedy coś robisz - po prostu rób to". 
Po prostu kiedy nasz umysł skupiony jest na chwili obecnej i kiedy nasza uwaga całkowicie podąża za tym, co akurat robimy właśnie w tej chwili, to wtedy pojawia się poczucie kompletności i harmonii. 

Wtedy to, co właśnie robimy, ma dla nas głęboki sens i szczególny urok - zarówno praca, jak i wypoczywanie - niezależnie do tego czy np. czy spacerujemy, kopiemy doły, piszemy program komputerowy, czy uczymy się angielskiego. lub robimy jeszcze cos innego.

 

 

 powrót do góry strony