Makrobiotyka to sposób ożywiania podkreślający zwłaszcza zdrowotne właściwości zbóż (zazwyczaj spożywanych pod postacią kasz spożywczych). Głównym liderem tej nauki był nieżyjący już Japończyk Goerges Oshawa. Ciszył on się sławą terapeuty potrafiącego leczyć większość chorób przy pomocy diety. Inspiracją dla jego poszukiwań był  sposób życia i odżywiania mnichów w japońskich świątyniach oraz ich wpływ na zdrowie. 

Samo słowo makrobiotyka można by przetłumaczyć jako zrozumienie życia całego Kosmosu, jak sposób życia i odżywiania wyrażający harmonię panującą w całym wszechświecie. 

Georges Oshawa słusznie zauważył prawidłowość, że roślina chcąc przedłużyć swój gatunek produkuje nasiona zawierające wszystkie niezbędne i najcenniejsze substancje, które mogłyby dać początek nowej egzystencji. Nasionko jest najmocniejszą energetycznie częścią rośliny, gdyż musi być w stanie wydać do istnienia kolejne generacje roślin w przyszłym sezonie.
Na podstawie swoich poszukiwań Oshawa doszedł do wniosku, że nasiona roślin są optymalnym pożywieniem dla człowieka, gdyż z jednej strony są szczególnie odżywcze biologicznie i energetycznie, a z drugiej - są najbardziej zrównoważone.

Starą chińską zasadę podziału energii na jang (męską) i jin (żeńską) Georges Oshawa przełożył na podział pożywienia na produkty działające bardziej zasadowo (jang) oraz kwasotwórczo (jin). 
Zboża i nasiona twórca makrobiotyki (Oshawa) uznał za optymalnie zrównoważone pod względem zasadowo-kwasowym. Jeśli zboża stanowią podstawę naszej diety, to w stosunkowo szybkim czasie polepsza się skład naszej krwi i  równowaga zasadowo-kwasowa całego organizmu.

Również możliwy jest proces szybszego oczyszczenia i zrównoważenia organizmu, jeśli równowaga jest zachwiana w jakimś większym stopniu. W takim przypadku makrobiotyka zaleca tzw. dietę nr 7. Dieta ta, polega, aby przez co najmniej 10 dni (tyle zazwyczaj trwa proces odnowy krwi w organizmie człowieka) jeść tylko same kasze i pić przegotowaną wodę lub zioła.

Ponieważ komórki krwi człowieka podlegają nieustannej wymianie - stare, zużyte krwinki są usuwane przez śledzionę, a nowe produkowane są w szpiku kostnym - dlatego po wprowadzeniu powyższej diety, człowiek po stosunkowo szybkim okresie czasu jest w stanie odnowić jakość swojej krwi do stanu w pełni zrównoważonego.

W praktyce makrobiotyka poleca znalezienie odpowiednio dobranej dla siebie diety i proporcji składników. Również warto zwrócić uwagę, by maksymalnie dużo jej składników pochodziło z naszego środowiska naturalnego, tj. rosło w pobliżu. Tak np. dla Polaka znacznie lepszymi owocami do spożywania są np. jabłka, niż np. pomarańcze, ponieważ jabłka rosną w naszym klimacie, a pomarańcze pochodzą z odległych części świata. Dodatkowo - lepiej, jeśli są to jabłka wyhodowane w Polsce, a nie np. w Hiszpanii, gdyż wtedy posiadają bardziej optymalny stan energii dla ludzi tu żyjących.

By wyjaśnić to bliżej - klimatem państw, gdzie rosną pomarańcze jest klimat gorący. Dlatego też natura oferuje tam owoce o działaniu ochładzającym, ponieważ człowiek przebywający w klimacie gorącym może mieć nadmiar gorąca i potrzebę ochłodzenia. Dlatego właśnie owoce w tym rejonie posiadają właściwości najbardziej odpowiednie dla danego klimatu.

Makrobiotyka w praktyce - wypośrodkowana dieta

Okresowo (np. 10 dni) dla większości osób dieta polegająca na jedzeniu samych zbóż może być bardzo korzystna - zarówno oczyszcza krew, równoważy skład chemiczny organizmu, jak też ściąga wodę, co może pomagać także w odchudzaniu. Jednak na dłuższa metę wskazane jest spożywanie jedzenia bardziej wypośrodkowanego.

Dla większości osób zalecane jest by wprowadzić kasze wraz z warzywami, roślinami strączkowymi i owocami. Samo tylko spożywanie kasz przez bardzo długi okres czasu u niektórych osób może wywołać kłopoty z jelitami. Bardziej optymalne jest, jeśli spożywamy regularnie także duszone warzywa, zupy warzywne, jak i surówki warzywne i owoce. 

By przyrządzić jakąś kaszę (np. jaglaną, kukurydzianą, gryczaną, jęczmienną itd.) zazwyczaj należy przegotować 2 objętości wody i wsypać do wrzątku 1 objętość kaszy. Gotujemy to na wolnym ogniu około 5 minut, a następnie zestawiamy z ognia i pozostawiamy pod przykryciem na około 10 minut. Posiłek jest gotowy. 
Można spożywać go np. z taką samą objętością duszonych warzyw, surówką i niewielką ilością gotowanej fasoli.