|
Uzdrawianie energią "Chi"
Uzdrawianie za pomocą energii Chi
polega na wzmacnianiu siły życiowej organizmu - inaczej: na wzmacnianiu
naszej witalności.
Nazwa "Chi" jest odpowiednikiem sanskryckiego słowa
"prana" i oznacza siłę życiową. Bardziej po
polsku moglibyśmy powiedzieć witalność. W nawiązaniu do
terminu prana słynny światowy lider i popularyzator
energetycznego uzdrawiania poprzez energię witalną (Choa Kok Sui) nazwał
swój system "Pranic Healing", co po polsku zostało przetłumaczone
jako "Praniczne uzdrawianie" lub "Stara sztuka
uzdrawiania".
Sformułowanie "uzdrawianie energią Chi" koresponduje zwłaszcza
z Qi Gongiem (tradycyjnymi chińskimi ćwiczeniami zdrowotnymi) oraz także
z tradycyjną medycyną chińską.
Czym jest zatem dobra witalność organizmu? W dużym stopniu jest to
bardzo indywidualne i subiektywne odczucie człowieka, jednak dla naszego
funkcjonowania, zadowolenia z życia i posiadania dobrego zdrowia - jest
ona czymś fundamentalnym.
Medycyna chińska postrzega dobrą witalność jako udrożniony system
kanałów energii życiowej nazywanych meridianami. Mówi się 12
podstawowych meridianach oraz 8 cudownych. Owe dwanaście meridianów głównych
pochodzi stąd, że ludzki organizm posiada 5 głównych organów pełnych
(tzn. w dużym stopniu wypełnionych tkanką): nerki, wątrobę,
serce, śledzionę, płuca;
oraz odpowiadających im 5 organów pustych (tzn. będących zasadniczo
zbiornikami do przechowywania innych treści): pęcherz moczowy, pęcherzyk
żółciowy, jelito cienkie, żołądek, jelito grube.
Dodatkowo dodano 2 meridiany funkcjonalne: potrójny ogrzewacz i osierdzie
serca. Osierdzie serca jest zarówno funkcją, jak i tkanką fizyczną
chroniącą serce (meridian ten wiąże się także bardzo istotnie z
emocjonalnością i seksualnością), zaś potrójny ogrzewacz jest
systemem funkcjonalnym zarządzania ciepłotą organizmu - odpowiednio w górnej,
środkowej i dolnej części tułowia.
Dla osób nie będących zaznajomionymi z zasadami medycyny chińskiej
oraz praktycznymi doznaniami z tego obszaru, pojęcie meridianów może
wydawać się początkowo trochę egzotyczne i abstrakcyjne.
Warto jednak tutaj zrozumieć zależności pomiędzy koncepcją meridianów,
a współczesną wiedzą z zakresu fizjologii.
Otóż udrożnienie i zrównoważenie przepływu energii życiowej w
meridianach odpowiada następującym zjawiskom fizjologicznym:
1) poprawieniu krążenia krwi w całym organizmie (zarówno na poziomie głównych
naczyń krwionośnych, jak i na poziomie naczyń włosowatych);
2) poprawieniu krążenia pozostałych płynów ustrojowych (limfy, chłonki);
3) poprawieniu elastyczności mięśni i przywróceniu im stanu optymalnej
równowagi pomiędzy stanem mobilizacji/napięcia i rozluźnienia (w tym
przywróceniu
właściwej polaryzacji +/- cząsteczek wody na poziomie komórkowym);
4) polepszeniu przewodzenia neuronowego w obrębie tkanki nerwowej (zwłaszcza
w układzie obwodowym ale także w centralnym układzie nerwowym).
Stosując zatem którąś z metod oddziaływania
na meridiany (np. akupunkturę, akupresurę, Shiatsu, ćwiczenia ruchowe tai
chi lub qigong itd.) zauważmy jednocześnie konkretne zmiany w
obszarze fizjologii. Ciekawostką badawczą jest także to, że wszystkie
główne punkty akupunkturowe - wyznaczone dosyć dawno temu przez medycynę
chińską - wykazują odmienną oporność elektryczną, niż pozostałe
miejsca na skórze, co może zostać łatwo sprawdzony przy pomocy
odpowiedniego czujnika reagującego na zmiany oporności i przewodzenia
elektrycznego.
Bardzo niezwykły badacz - Włodzimierz Sedlak, ksiądz, twórca
elektromagnetycznej teorii życia i bioelektroniki - zauważył,
że zjawiska akupunkturowe nie zachodzą zasadniczo na poziomie
biochemicznym, ale raczej na poziomie bioelekronicznym. Ich istotę należy
rozumieć jako występowanie procesów przewodzenia, półprzewodzenia i
nadprzewodzenia elektrycznego w obrębie poszczególnych tkanek i układu
nerwowego.
W ujęciu tradycji Qi Gong uzdrawianie poprzez energię życiową Chi może
mieć kilka wariantów:
1) samodzielne praktykowanie ćwiczeń ruchowych Qi Gong powoduje zwiększenie
przepływu wewnątrzpochodnej Chi przez chore narządy
(wykonywanie ćwiczeń qi gong lub taj chi w stanie rozluźnienia
i skupienia, powoduje zwiększenie elastyczności tkanki mięśniowej,
odblokowanie oddechu, poprawę funkcji układu krążenia, odnowienie równowagi
pomiędzy ciałem i umysłem);
2) energia witalna-życiowa Chi może być przekazywana przez innych ludzi,
lub uzdrowiciela, osobie chorej (podobnie jak emocje innych ludzi są czymś,
co wyczuwamy, tak samo energia życiowa i jej przekazywanie związane jest
bardziej z odczuwaniem i poprawą samopoczucia, niż z widzeniem czegoś
konkretnego w postaci leku, pigułki itd.):
3) poprzez ćwiczenia umysłowe, takie jak np. połączenie intencji z
wizualizacją możemy pozytywnie wpływać na przemieszczanie energii życiowej
Chi poprzez zablokowane rejony ciała;
4) poprzez wyciszanie umysłu i praktykowanie medytacji doprowadzamy do
zbalansowania energii emocjonalnej i życiowej oraz wyrównania jej poziomu w
organizmie.
| |
Przypadek chorobowy
Ting Lei w książce autorstwa Wayne B. Jonas "Podstawy
medycyny komplementarnej i alternatywnej" (str. 413), będącej
podręcznikiem na studiach medycyny akademickiej z zakresu metod
komplementarnych, opisuje przypadek uzdrawiania za pomocą Chi -
typowy dla podejścia i efektów Qi Gongu:
40-letni mężczyzna, zajmujący się zawodowo karierą naukową,
cierpiał od 2 lat na nadciśnienie. Stosował początkowo silne
leki alopatyczne (konwencjonalne), jednak zaczęły dokuczać mu ich
działania uboczne. Leki te wywoływały m.in. problemy z
koncentracją, które utrudniały mężczyźnie kontynuację badań
naukowych. Zwrócił się wówczas do terapeuty Qi Gongu.
Terapeuta (poprzez diagnozę stanu Chi) stwierdził nadmierną
energetyzację okolicy głowy i klatki piersiowej oraz zakłócenia
meridianów płuc i serca (badania kliniczne nie wykazywały zmian
klinicznych w organizmie - poza nadciśnieniem, zaczerwieniem
twarzy, napięciem w okolicy szyi, okresowym drętwieniem w okolicy
nadgarstka i małego palca).
Terapeuta zastosował przesuniecie nadmiaru energii Chi z okolic głowy
i klatki piersiowej ku przodowi i do dolnych partii ciała - za
pomocą swojej dłoni.
Dodatkowo zastosował masaż zaburzonych meridanów w celu ich udrożnienia.
Ponadto poinstruował tego mężczyznę w zakresie prawidłowego
wykonywania ćwiczeń oddechowych, chroniących przed gromadzeniem
się nadmiaru energii w okolicy głowy.
Przykład ten pokazuje podejście i rozumienie zjawiska zaburzenia równowagi
energii życiowej przez terapeutów Qi Gong.
|
|
Zarówno termin "prana", jak i termin "chi"
korespondują bardzo mocno z oddechem człowieka. Nieskrępowany i
swobodny rytm oddechu wyraża z jednej strony komfort psychofizyczny, a z
drugiej strony jest bezpośrednio związany z procesami życiowymi
organizmu.
W ciele ludzkim zachodzą nieustanne procesy spalania i oddychania komórkowego,
do których niezbędny jest tlen pozyskiwany poprzez oddech. Przeciętny
człowiek umiera po kilku minutach bycia pozbawionym oddechu.
W teorii Qi Gongu uważa się, że prawidłowy rytm oddechu wpływa na równowagę
energii życiowej we wszystkich meridianach, jak i w drugą stronę: udrożnienie
i zrównoważenie poszczególnych meridianów (linii i rejonów na ciele)
przywraca swobodny i naturalny rytm oddechu.
Poprzez regularne ćwiczenia oddechowe (zwłaszcza bardzo naturalne,
bezwysiłkowe oddychanie, bazujące bardziej na obserwacji oddechu, niż
wysiłku) jesteśmy w stanie wzmacniać i odmładzać swój organizm, jak
również zwiększać poziom energii życiowej we wszystkich organach wewnętrznych.
Równocześnie podejście takie sprzyja osiąganiu komfortu emocjonalnego i
zwiększeniu spokoju i jasności umysłu.
|
